Kinderen van de zon
je energielichaam erbij betrekken
Ik heb vele jaren met sjamanen, Elders en meesters van verschillende culturen geleefd, zoals Maya, Hopi, Paaseilanders in Rapanui, Quechua, Ayumara en vele etnische Maori-groepen, zoals op Maui, Tahiti, Fiji of Nieuw-Zeeland. Ze hebben allemaal één wijsheid gemeen. Ze zeggen me altijd dat het belangrijkste in het leven “relatie” is – een gezonde relatie hebben met alles!
Toen ik in India mediteren ging, raad eens wat ze me vertelden? Relaties zijn het belangrijkste in het leven! Ze zijn er vol van en alle teachings zijn erop gebaseerd.
En raad nu maar eens wat de Q’ero me blijven vertellen? Ze zeggen: “Ons werk als mens is om een volwaardig leven te leiden, om een echte relatie te hebben met Pachamama, met Moeder Aarde, om een echte relatie te hebben, met alles in de wereld, met alles”.
We kunnen een “ware” relatie met alles hebben, omdat alles, inclusief onszelf, de zogenaamde Kawsay heeft, de vitale, levende energie van het bestaan. Niet alleen bomen, rivieren en bergen hebben Kawsay, maar zelfs een standbeeld heeft zijn eigen kracht. Het probleem is hoe je hier (persoon, plaats of object) een goede relatie mee op kunt bouwen. In de westerse traditie zijn we bang voor het woord “macht”. We denken dat macht gevaarlijk is, dat het niet goed is. Maar nee! Macht is alleen maar macht. Het is het verschil tussen iets kunnen doen en het niet kunnen doen.
Als je wilt, kun je goede dingen doen. Als je wilt, kun je ook slechte dingen doen, want daar heb je ook macht voor nodig. Maar als je goede dingen wilt doen in je leven en in het leven van de mensen om je heen, moet je macht hebben. Je hebt alleen maar macht nodig!
Maar macht is alleen maar macht! Je moet beslissen hoe je het gebruikt, niet op basis van je vermogen om het te gebruiken, maar op basis van je morele houding. Soms zul je iets niet doen, niet omdat je niet de macht hebt om het te doen, maar omdat je een morele regel volgt die je duidelijk zegt het niet te doen.
Macht in de Andes-traditie is het vermogen om de “kawsay” te bewegen, dat wil zeggen, om in bewuste uitwisseling (ze noemen het ayni) te zijn met de kosmos van levende energie. In de Andes is het bewustzijn van deze energiewereld aangeboren bij de geboorte en neemt in de loop van het leven toe. Het leven is zo nauw verbonden met de energieën van de fysieke en spirituele rijken dat er niets kan bestaan als het bestaan ervan wordt ontkend.
De kosmos van levende energie is echter geen complexe wereld. In feite is het vrij eenvoudig, want het bestaat uit een levende energie die kan worden gezien als een spectrum dat zich verplaatst van ordelijke energie naar wanordelijke energie.
De meest geordende energie is de energie in zijn natuurlijke, fundamentele, ongerepte staat. We noemen deze kwaliteit van energie ook wel “licht” energie. Het is deze trilling van energie die het beste verenigbaar is met de onze, omdat het onze oorspronkelijke trillingstoestand is, en daardoor geeft het ons kracht.
Het doordringt de natuurlijke wereld, verkwikt alle levende wezens en geeft kracht aan natuurlijke objecten en plaatsen (die heten dan krachtplaatsen, zoals bij natuurlijke tempels, bij piramiden, bij oude bomen etc.) waar het zich ophoopt.
Onze natuurlijke staat moet worden gevuld met deze verfijnde, geordende lichtenergie. Wanneer we ermee in contact komen, bijvoorbeeld op een heilige plaats of op een natuurlijke krachtplaats, voelen we ons verkwikt omdat deze energie compatibel is met de lichtenergie die ons eigen energielichaam doordringt.
De realiteit van het leven in de materiële wereld verstoort deze ordelijke, verfijnde stroom van lichtenergie. Daarom is het, zeggen de Q´ero Inka-Schamanen, onze taak als Kinderen van de Zon om ons weer bewust te worden van de ecologie van ons energielichaam en onze omgeving, zodat we de ongeordende energie kunnen omzetten in lichtenergie en zo met meer welzijn kunnen leven.
Ik kijk uit naar de liefdevolle teachings en ceremonies van de Q’ero Masters of the Living Energy, het is altijd spannend om te luisteren, om het te verinnerlijken en om de impulsen die in mij resoneren omtezetten.
Carolina